Тэртээх хаврын өдрүүд шиг хөтлөлцөөд нэг алхамаар
Тийм яруухан мөч хөлгийн төвөргөөн шиг нижигнэн
Уйтай сэтгэлийн минь аниргүйг сэрээн
Уулга алдан айсуй
Үгүйдээ хайрт минь би мартаж чадахгүй
Үнэндээ чи ч бас мартахыг хүсдэггүй
Харцны чинь гэгээнд шүлэг тэрлэж явахад
Хаврын шувуудын дуун эцээд болдоггүй ээ
Заяа заяагаа дагасан тавилан гэж байхаас
Зайгүй дотно сэтгэлд хагацал гэж байдаггүй
Мянган хунгийн жигүүрийн салхинд сэмрэх
Мяндсан үүл шиг хэврэгхэн сэтгэл надад байхгүй
Орь залуу нас хийгээд гуниг уйтгарын тухай
Одоо би шүлэглэхээ больсон
Өтгөн мөчирт зугаацаж ханаад гургалдай нисэх шиг
Өнгөрч холдсон дурсамжаасаа ажуухан залхах болсон
Чиний тухай мөрөөдөж ханасаан амраг чинь
Цээжин дэхь нууцаа задлахыг чинь харин хүлээхгүй
Аянч хун нуурийн толионд буух шиг л
Алжааж хүлээсэн цаг мөч миний мэдэлд ирлээ
Мянган жил өнгөрсөн ч шинэхэн байх үгийг
Магад одоо л хэлий чамд би хайртай
No comments:
Post a Comment